9’u 5 gece Türkiye’de zaman durdu

“Atatürk’ün 1881 yılından 1938 yılına değin geçen yaşamı, çökme ve dağılma aşamalarını geçirmekte olan, cihan imparatorluğundan, küllerinden yeniden doğacak bir ulusun var olma mücadelesine sahne olacaktır. Mustafa Kemal ATATÜRK herkesin hasta adam olarak gördüğü ve esaretin kaçınılmaz olduğu gerçeği karşısında teslimiyeti asla kabul etmemiştir. O biliyordu ki bu millet nasıl Ergenekon’dan çıkış destanını yazmışsa kurtuluş destanını da yazacaktı. Bu süreçte M. Kemal’i, kimi zaman bir şeyler yapmaya çalışan genç bir subay, kimi zaman daha yüksektekileri etkileyen bir suflör, kimi zaman bir imparatorluğun çeşitli cephelerinde çarpışmış bir komutan, kimi zaman bağımsızlık aşkıyla, bir devlet ya da hükûmet başkanına yol gösterici, sesini ileten kişi ve en sonunda kendine güvenen bir lider, yepyeni bir devlet kavramı getirmiş, onun temellerini atmış bir devlet adamı olarak göreceğiz.

Atatürk’ün dünya görüşünün temelinde, kurtuluş savaşında mücadele ettiği ve hezimete uğrattığı batılıların  ‘muasır medeniyet’ dediği Batı Medeniyeti ana fikri yatmaktadır Batı medeniyetini bölünmez bir bütün olarak almış, yalnız teknikte, bilim ve felsefede değil edebiyatta, güzel sanatlarda, hukukta duyuş, düşünüş ve yaşayışında da Batılı olmak gerektiğine inanmıştır .Radikal yenilenmeden Atatürk’ün anladığı, toplumun sadece maddi yaşamının değişmesi değil, onun kültürel ve manevi yaşamının da özlü bir

değişmeye uğramasıydı. Yeni değerlerin kabul edilmesini yeterli bulmuyordu; istediği, bu değerlerin kişilerin zihnine işlemesi, onların hayat düsturu haline gelmesiydi.

Mustafa Kemal Atatürk, üzerinde çok iyi düşünülmesi ve duygusallıktan arınarak bütün yönleri ile bilimsel olarak ortaya konması gereken bir kişiliktir. Çünkü Atatürk’ün ortaya konulması, onu anlamayı kolaylaştıracak, gelecek nesillere üzerinde ilerlemeyi sağlayacak temelleri var edecektir. Onun anlaşılması Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kuruluş felsefesinin, Samsun’a çıkışından, İzmir’e girişine kadar olan süreçteki bağımsızlık aşkının ve şimdiki zamanının anlaşılması demektir.

Tam bu noktada onun şu ifadelerini hatırlamamız yerinde olacaktır: Beni görmek demek mutlak yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız bu kâfidir. Yine İki Mustafa Kemal vardır: Biri ben, et ve kemik geçici Mustafa Kemal… İkinci Mustafa Kemal, Onu ben kelimesiyle ifade edemem. O ben değil, bizdir! O, memleketin her köşesinde yeni fikir, yeni hayat ve büyük Ülkü için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluktur. Ben onların rüyasını temsil ediyorum. Benim teşebbüslerim, onların özlemini çektikleri şeyleri tatmin içindir. O Mustafa Kemal sizsiniz, hepinizsiniz. Geçici olmayan, yaşaması ve başarılı olması gereken Mustafa Kemal Odur. Saygılarımla.”