Cemre düştü havaya, umuda gebedir şimdi toprak…
Cemre düştü bir kez daha göğün bağrına, sonra suya, sonra toprağa, sonra, sonsuzluğa… “Cemre düşünce bir kez havaya, bu topraklarda insanın içi bir hoş olur velhasıl… Daha bir deli akar damarındaki kanı. Daha bir umuda keser durduk yerde, kızıl kıyamet olsa bile devran. Nice savaşlardan acılar biriktirmiş, nice hainliklerden umut devşirmiş, kardeşin kardeş kanıyla yuduğu […]
